14 marca
https://en.wikipedia.org/wiki/Pi_Day
2020 - Barany chodzą stadami. Orły latają samotnie
1964
Poeta Antoni Słonimski złożył w kancelarii ówczesnego premiera PRL list protestacyjny przeciwko cenzurze. Podpisane pod nim osobistości polskiej kultury i literatury wyrażały w nim zaniepokojenie o losy polskiego słowa pisanego. Oto treść tego dokumentu: ” Ograniczenia przydziału papieru na druk książek i czasopism oraz zaostrzenie cenzury prasowej stwarza sytuację zagrażającą rozwojowi kultury narodowej. Niżej podpisani, uznając istnienie opinii publicznej, prawa do krytyki, swobodnej dyskusji i rzetelnej informacji za konieczny element postępu, powodowani troską obywatelską, domagają się zmiany polskiej polityki kulturalnej w duchu praw zagwarantowanych przez konstytucję państwa polskiego izgodnych z dobrem narodu.” Pod listem podpisało się 34 sygnatariuszy, wśród których byli: Jerzy Andrzejewski, Maria Dąbrowska, Stanisław Dygat, Marian Falski, Paweł Jasienica, Stefan Kisielewski, Jan Parandowski czy Melchior Wańkowicz (zdjęcie). To właśnie ten ostatni z wymienionych sygnatariuszy został przez władze potraktowany najsurowiej. Oskarżono go o oczernianie PRL i próbowano skazać na pozbawienie wolności. Ostatecznie jednak, chcąc uniknąć całkowitej kompromitacji władza zdecydowała się na wycofanie zarzutów wobec Wańkowicza.
1944
1944 roku banda UPA napadła na wieś Dżurków w powiecie kołomyjskim w województwie stanisławowskim. Bandyci uprowadzili, a następnie zamordowali 14 Polaków. Wspomina Józef Żarski: “Miałem niespełna pięć lat, gdy banderowcy w nocy z 14 na 15 marca 1944 roku podpalili nasz dom. Uciekaliśmy przez pola w kierunku rzeki. Do dziś słyszę świst kul nad naszymi głowami. Rano wróciliśmy do domu. Zastaliśmy pogorzelisko. Wszystko było spalone: zwierzęta, zboże, cały dorobek materialny moich rodziców. Pozostały tylko resztki zboża w nadpalonych workach. Ale żyliśmy. Wiele polskich rodzin doznało wtedy krzywdy ze strony Ukraińców.”
1918
W Warszawie urodził się Bogusław Mierzwa (zdjęcie)-porucznik pilot Wojska Polskiego, porucznik Królewskich Sił Powietrznych. Był absolwentem Szkoły Podchorążych w Dęblinie, którą ukończył w 1939 roku. Służbę w polskim lotnictwie rozpoczynał w 114 Eskadrze Myśliwskiej. Był uczestnikiem wojny obronnej w 1939 roku,po zakończeniu której wyemigrował do Rumunii, a następnie do Francji i Anglii. Tam właśnie służył w słynnym Dywizjonie 303 pod numerem P1389. Odbył 4 loty bojowe i 3 walki powietrzne. 16 kwietnia 1941 roku odbył swój ostatni lot w życiu. Tego dnia z innymi pilotami swojego dywizjonu i kolegami z brytyjskiego 601 poleciał na osłonę bombowców. Celem bombardowania było lotnisko niemieckich myśliwców położone po drugiej stronie kanału La Manche we Francji. Lot do celu przebiegał bez niespodzianek. Natomiast w czasie powrotu z nad celu Polaków zaatakowały nieprzyjacielskie myśliwce. Przeciwnicy strzelali celnie. Efektem tego było zestrzelenie samolotu Polaka. Podporucznik pilot Bogusław Mierzwa zginął śmiercią lotnika.
Subscribe to Notatki historyczne Tomka
Get the latest posts delivered right to your inbox